ปัจจัยที่ส่งผลต่อการรับประทานอาหารท้องถิ่นภูเก็ต ของเยาวชนในจังหวัดภูเก็ต

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ปัจจัยส่วนบุคคลที่ส่งผลต่อการรับประทานอาหารท้องถิ่นภูเก็ต (2) ทัศคติและการการรับรู้คุณค่าที่มีต่ออาหารท้องถิ่นภูเก็ต (3) ส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อการรับประทานอาหารท้องถิ่นภูเก็ต (4) พฤติกรรมการรับประทานอาหารท้องถิ่นภูเก็ตของเยาวชนในจังหวัดภูเก็ต  (5) เปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมการรับประทานอาหารท้องถิ่นภูเก็ตของเยาวชนภูเก็ต และ (6) ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการรับประทานอาหารท้องถิ่นภูเก็ตของเยาวชนภูเก็ต ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นเยาวชนในจังหวัดภูเก็ต      อายุระหว่าง 14 – 25 ปี จำนวน 400 คน ได้มาด้วยวิธีสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย () ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ค่าแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า (1) ปัจจัยส่วนบุคคล ส่วนใหญ่เป็นเพศชายมากที่สุด จำนวน 275 คน คิดเป็นร้อยละ 68.7 มีอายุระหว่าง 17-19 ปีมากที่สุด จำนวน 209 คน คิดเป็นร้อยละ 52.25 และกำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้น ประกาศนียบัตร (ปวช.)มากที่สุด จำนวน 197 คน คิดเป็นร้อยละ 49.25 (2) ทัศนคติที่มีต่ออาหารหารท้องถิ่นภูเก็ตอยู่ในระดับมาก (2) ส่วนการรับรู้คุณค่าที่มีต่ออาหารท้องถิ่นภูเก็ตอยู่ในระดับมาก (3) ส่วนประสมทางการตลาดของอาหารท้องถิ่นภูเก็ต ภาพรวมอยู่ในระดับมาก และอยู่ในระดับมากทุกด้าน ได้แก่ ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านราคา, ด้านสถานที่จัดจำหน่าย และด้านการส่งเสริมการตลาด (4) พฤติกรรมการเลือกรับประทานอาหารท้องถิ่นภูเก็ตในจังหวัดภูเก็ต คือ เลือกรับประทานอาหารท้องถิ่นภูเก็ตที่ชอบสูงที่สุด ในระดับมาก (5) เปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมการรับประทานอาหารท้องถิ่นภูเก็ตของเยาวชนในจังหวัดภูเก็ต จำแนกตามเพศ อายุ และระดับชั้นที่กำลังศึกษาไม่แตกต่างกัน และ (6) ปัจจัยด้านทัศนคติ การรับรู้คุณค่า และส่วนผสมทางการตลาดมีผลทางบวกต่อพฤติกรรมการรับประทานอาหารท้องถิ่นภูเก็ตของเยาวชนในจังหวัดภูเก็ต อย่างมีนัยสำคัญทางสถิตที่ระดับ.05