การศึกษาภาษาในคาถาอาคมไทย: มิติทางความเชื่อและการสื่อความหมาย
คำสำคัญ:
คาถาอาคม, ภาษาศาสตร์, ความเชื่อ, การสื่อความหมาย, ภูมิปัญญาไทยบทคัดย่อ
การศึกษานี้มุ่งศึกษาวิเคราะห์ลักษณะการใช้ภาษาในคาถาอาคมไทย โดยพิจารณาในมิติความสัมพันธ์ระหว่างภาษา ความเชื่อ และการสื่อความหมายในสังคมไทย การศึกษาใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ผ่านการวิเคราะห์เอกสารและการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้รู้ด้านคาถาอาคม ผลการศึกษาพบว่า ภาษาในคาถาอาคมไทยมีลักษณะเฉพาะทั้งด้านการเลือกใช้คำ การเรียบเรียง และการผสมผสานภาษาบาลี-สันสกฤต โดยสะท้อนให้เห็นระบบความเชื่อ โลกทัศน์ และภูมิปัญญาของคนไทย นอกจากนี้ ยังพบว่าการสื่อความหมายในคาถาอาคมมีความซับซ้อน ทั้งในระดับความหมายตรงและความหมายแฝง ซึ่งเชื่อมโยงกับบริบททางสังคมและวัฒนธรรมไทย
References
กิ่งแก้ว อัตถากร. (2519). คติชนวิทยา. ศิลปาบรรณาคาร.
ธวัช ปุณโณทก. (2528). การศึกษาวรรณกรรมท้องถิ่น. โอเดียนสโตร์.
เสาวลักษณ์ อนันตศานต์. (2543). ทฤษฎีคติชนและวิธีการศึกษา. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศิราพร ณ ถลาง. (2548). ทฤษฎีคติชนวิทยา: วิธีวิทยาในการวิเคราะห์ตำนาน-นิทานพื้นบ้าน. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อุดม บัวศรี. (2525). ไสยศาสตร์กับสังคมไทย. โอเดียนสโตร์.