การบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อส่งเสริมการศึกษาที่ยั่งยืน
คำสำคัญ:
ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน, การบริหาร, การศึกษาที่ยั่งยืนบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา โดยมุ่งเน้นการส่งเสริมการศึกษาที่ยั่งยืนผ่านกลไกการดูแลนักเรียนอย่างเป็นระบบรอบด้าน และมีประสิทธิภาพ ระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนเป็นกลยุทธ์สำคัญที่ช่วยให้นักเรียนสามารถพัฒนาศักยภาพทั้งด้านร่างกาย จิตใจ สังคม และสติปัญญาอย่างสมดุล ลดปัญหาพฤติกรรมเสี่ยง และส่งเสริมโอกาสทางการศึกษาอย่างเท่าเทียม การบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนต้องอาศัยแนวทางการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ได้แก่ การบริหารเชิงระบบ การพัฒนาศักยภาพครูที่ปรึกษาและบุคลากรที่เกี่ยวข้อง การมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน การพัฒนาระบบข้อมูลสารสนเทศที่ถูกต้องและทันสมัย รวมถึงการจัดทำแผนช่วยเหลือรายบุคคลอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง และการติดตามประเมินผล ผลการศึกษาพบว่า การบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่มีประสิทธิภาพไม่เพียงส่งผลเชิงบวกต่อตัวนักเรียนเท่านั้น แต่ยังเป็นรากฐานสำคัญในการขับเคลื่อนการศึกษาที่ยั่งยืน โดยเชื่อมโยงแนวคิดด้านสิทธิมนุษยชน ความเสมอภาค และการพัฒนาอย่างยั่งยืน ซึ่งมีผลต่อการกำหนดนโยบายทางการศึกษาและการพัฒนาแนวทางปฏิบัติในสถานศึกษาทุกระดับ โดยเฉพาะในบริบทของการส่งเสริมความเท่าเทียมและคุณภาพการศึกษาสำหรับนักเรียนทุกคน
Downloads
เอกสารอ้างอิง
กรมสุขภาพจิต. (2544). คู่มือการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
กระทรวงศึกษาธิการ (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 (ฉบับปรับปรุง ฉบับที่ 2 พ. ศ. 2545). กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว
จิรัฐิพร จีนสายใจ และสายสุดา เตียเจริญ. (2559). ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียนโสตศึกษาจังหวัดนครปฐม. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 5(2), 11–22.
วิจารณ์ พานิช. (2566). การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. คุรุสภาวิทยาจารย์, 4(2), 1–12.
สุธิดา พงษ์สวัสดิ์. (2561). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนชะอำคุณหญิง เนืองบุรี. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 10(2), 304-314.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2547). แนวทางการดําเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือ นักเรียนในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). แนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนานวัตกรรมการจัดการศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). แนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนาระบบบริหารงานบุคคลและนิติการ.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2559). แนวทางการดำเนินระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
Epstein, J. L. (2011). School, family, and community partnerships: Preparing educators and improving schools (2nd ed.). New York, NY: Routledge.
Marzano, R. J., & Heflebower, T. (2011). The highly engaged classroom. Bloomington, IN: Marzano Research Laboratory.
United Nations. (2015). Transforming our world: The 2030 agenda for sustainable development. New York, NY: United Nations.
UNESCO. (2017). Education for sustainable development goals: Learning objectives. Paris, France: UNESCO.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการศึกษา

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.