ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุโขทัย
คำสำคัญ:
สมรรถนะ, องค์กรสมรรถนะสูง, องค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียน, ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรสรรถนะสูงบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุโขทัย 2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียน 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียนกับการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียน และ 4) สร้างสมการพยากรณ์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียน กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ผู้บริหารและครูในโรงเรียน จำนวน 305 คน โดยผู้บริหารโรงเรียนได้มาโดยการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 27 คน และครูได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามสหวิทยาเขตโรงเรียน จำนวน 278 เครื่องมือการวิจัยคือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียรสัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบปกติ ผลการวิจัยพบว่า
- ระดับการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุโขทัย ในภาพรวม อยู่ในระดับมาก
- ระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุโขทัย ในภาพรวมอยู่ในระดับ มาก
- ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุโขทัยพบว่า มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อยู่ระหว่าง 0.783 – 0.842
- ผลการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบปกติของปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุโขทัย อย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 จำนวน 2 ตัว ได้แก่ ปัจจัยด้านภาวะผู้นำยุคดิจิทัล (X1) ปัจจัยด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ (X2) ส่งผลต่อการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุโขทัย เขียนสมการได้ดังนี้
สมการพยากรณ์ในรูปคะแนนดิบ = 0.390 + 0.377 (X1) + 0.495 (X2)
สมการพยากรณ์ในรูปคะแนนมาตรฐาน = 0.346 (X1) + 0.503 (X2)
Downloads
เอกสารอ้างอิง
คมกริช นันทะโรจพงศ์. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาไปสู่การเป็นองค์การที่มีขีดสมรรถนะสูงของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก
พเยาว์ อินทอง. (2560). การพัฒนาหน่วยงานภาครัฐสู่องค์การสมรรถนะสูงกรณีศึกษา กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน กระทรวงแรงงาน. วารสารมหาวิทยาลัยรามคำแหง, 26(3), 61-71.
มยุลี ปันทะโชติ และปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. (2564) . ปัจจัยที่ส่งผลต่อความเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 13(1), 196-214.
รินทร์ลภัส ศักดิ์ชัยวัฒนา. (2565). การพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งอิทธิพลต่อการเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
วิษณุ เทพสินธพ. 2560. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเป็นองค์การสมรรถนะสูงขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตภาคเหนือตอนล่าง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุโขทัย. แผนพัฒนาคุณภาพการศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุโขทัย. สืบค้น 25 พฤษภาคม 2567, จาก www.sesaoskt.go.th
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่13(พ.ศ. 2566-2570). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบข้าราชการ. (2565). แนวทางการพัฒนาสำนักงานนโยบายและแผนพลังงานสู่การเป็นระบบราชการ 4.0. สืบค้น 25 ตุลาคม 2567, จาก https://www.sesaoskt.go.th/
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษากระทรวงศึกษาธิการ. (2563). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบราชการ 4.0 ของกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์กระทรวงศึกษาธิการ.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2560). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. พิษณุโลก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร
Bateman, M. T. (2019). Management (6th ed.). New York: McGraw-Hill Higher Education.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการศึกษา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
