Needs for Graduate Studies in Innovation and Digital Technology of the Faculty of Industrial Education, Rajamangala University of Technology Phra Nakhon
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to: 1) study the needs for furthering in a graduate-level education in the field of Innovation and Digital Technology under the Faculty of Industrial Education, Rajamangala University of Technology Phra Nakhon and 2) examine the desirable competencies for a graduate program. The sample group consisted of 71 participants including alumni, current students, and general public who responded to an online questionnaire via Google Form. The participants were selected using purposive sampling. Data were collected through a questionnaire and analyzed by frequency, percentage, mean, and standard deviation.
The research findings revealed that the majority of respondents were female (53.5%), aged between 25 and 30 years (30.8%), residing in the southern region (21 respondents), and working as government officials (39 respondents). Most of them had 1–5 years of working experience (39 respondents). A significant portion (73.2%) expressed interest in pursuing a professional track (Plan B) program. In terms of instructional format, 38 respondents preferred a technology-oriented learning approach. A majority (87.3%) favored a weekend-based (Saturday–Sunday) class schedule, while 45 respondents indicated uncertainty regarding their specific study plans. Regarding the desirable competencies for the graduate program in Innovation and Digital Technology, the overall results indicated a high level of expectation. The top three competencies with the highest mean scores were: ICT literacy, flexibility and adaptability, and leadership and responsibility, followed closely by creativity and innovation, and information literacy.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article is published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0), which allows others to share the article with proper attribution to the authors and prohibits commercial use or modification. For any other reuse or republication, permission from the journal and the authors is required.References
ASEAN. (2021). ASEAN Digital Masterplan 2025. ASEAN Secretariat. https://asean.org/book/asean-digital-masterplan-2025
UNESCO Institute for Statistics. (2023). Global Education Monitoring Report: Technology in Education – A Tool on Whose Terms?. https://uis.unesco.org/
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566–2570). กรุงเทพมหานคร: สำนักนายกรัฐมนตรี.
Ryan, R. M. et Deci, E. L. (2017). Self-determination theory. Basic psychological needs in motivation, development and wellness. New York, NY : Guilford Press
สุทธิวรรณ ตันติรจนาวงศ์. (2560). ทิศทางการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(2), 2843-2854.
UNESCO Institute for Statistics. (2022). Data for Sustainable Development Goals: ICT in Education, http://uis.unesco.org
Yeo, S. H., & Lee, J. M. (2020). Human capital development and the knowledge-based economy: Policy implications for Southeast Asia. Asian Development Review, 37(2), 118–136, https://doi.org/10.1162/adev_a_00152
พงศ์กร จันทราช. (2566). ความต้องการศึกษาต่อระดับบัณฑิตศึกษาในสาขาวิชาเทคโนโลยีดิจิทัลของศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเอกชน. วารสารวิชาการเทคโนโลยีและนวัตกรรมเพื่อการศึกษา, 10(2), 22–31.
พงศ์กร จันทราช. (2566). ความต้องการศึกษาต่อระดับบัณฑิตศึกษาในสาขาวิชาเทคโนโลยีดิจิทัลของศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเอกชน. วารสารวิชาการเทคโนโลยีและนวัตกรรมเพื่อการศึกษา, 10(2), 22–31.
ASEAN Secretariat. (2023). ASEAN Digital Integration Framework Action Plan 2023–2025, https://asean.org