Guidelines for School Administration based on the Philosophy of Sufficiency Economy of Schools in the Phanatnikhom 1 Network under the Office of the Chonburi Primary Educational Service Area 2
Keywords:
school administration, Philosophy of Sufficiency Economy, guidelines for school administrationAbstract
This research aimed to: 1) study the current situation, desirable situation, and needs of school administration based on the Sufficiency Economy Philosophy (SEP) in the Phanat Nikhom 1 school network under the Office of Chonburi Primary Educational Service Area 2, and 2) propose development guidelines for school administration based on SEP. The population consisted of 94 school administrators and teachers. The target group for guideline development included 9 individuals. Data were collected using questionnaires and focus group discussions. Data analysis employed frequency, percentage, mean, standard deviation, Cronbach’s alpha, Modified Needs Index (PNI), and content analysis.
The findings showed that the overall current situation of SEP-based school administration was at a moderate level, while the desirable situation was at a high level. The overall needs level was PNI = 0.66. The most needed aspect was student development activities (PNI = 0.75), followed by curriculum and teaching management (PNI = 0.68), educational administration (PNI = 0.67), results/images of success (PNI = 0.67), and personnel development (PNI = 0.56). Development guidelines were proposed in five aspects: 1) educational administration should align vision and mission with SEP and 21st-century changes, 2) curriculum should integrate local content and SEP, 3) student development should promote 21st-century skills and include SEP-based community learning, 4) personnel development should foster innovation and self-improvement, and 5) schools should aim for recognition in integrating SEP and sharing best practices.
References
กระทรวงศึกษาธิการสำนักส่งเสริมกิจการการศึกษา. (2560). แนวทางการดำเนินโครงการการขับเคลื่อนสถานศึกษาเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพมหานคร: สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
ศาลินา บุญเกื้อ และนันทกาญจน์ ชินประหัษฐ์. (2557). รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์การถอดบทเรียนและวิเคราะห์อัตลักษณ์ศูนย์การเรียนตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงด้านการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สถานศึกษาพอเพียง มูลนิธิยุวสถิรคุณ.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 2. (2567). แผนพัฒนาข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา 2567. ชลบุรี: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 2
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10 ฉบับปรับปรุงใหม่). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
พิชญาดา สิงหเลิศ. (2560). การบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของโรงเรียนในสหวิทยาเขตระยอง 2 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 18. การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.
พินิจ เครือเหลา. (2561). การบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงโรงเรียนพิทยาลงกรณ์พิทยาคม. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
มัลลิกา สีดาเดช. ประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษาพอเพียงในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
อุปสรา สิทธิพงษ์. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงกับคุณลักษณะอันพึงประสงค์ผู้เรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 3. สารนิพนธ์มหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
จุฑามาส พัฒนศิริ. (2560). แนวทางการบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของโรงเรียนในจังหวัดนครสวรรค์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 42. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
Bottery, M. (2012). Leadership, the logic of sufficiency and the sustainability of education. Education Management Administration and Leadership, 40(4), 449–463
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article is published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0), which allows others to share the article with proper attribution to the authors and prohibits commercial use or modification. For any other reuse or republication, permission from the journal and the authors is required.
