การวิเคราะห์วาทกรรมในคำขวัญประจำจังหวัดพระนครศรีอยุธยา: ภาพสะท้อนอัตลักษณ์ท้องถิ่น
คำสำคัญ:
วาทกรรม, คำขวัญ, อัตลักษณ์ท้องถิ่น, พระนครศรีอยุธยาบทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งศึกษาวิเคราะห์วาทกรรมในคำขวัญประจำจังหวัดพระนครศรีอยุธยา เพื่อสะท้อนภาพอัตลักษณ์ท้องถิ่นของจังหวัด ผ่านการวิเคราะห์เชิงคุณภาพตามแนวทางการวิเคราะห์วาทกรรมเชิงวิพากษ์ โดยใช้ข้อมูลคำขวัญประจำจังหวัดพระนครศรีอยุธยาที่ประกาศใช้ตั้งแต่ปี พ.ศ.2508 จนถึงปัจจุบัน ผลการศึกษาพบว่า คำขวัญแสดงให้เห็นอัตลักษณ์ทางประวัติศาสตร์ของจังหวัดในฐานะเมืองหลวงอันรุ่งเรืองในอดีต โดยเน้นย้ำความสำคัญของโบราณสถานและเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ อัตลักษณ์วัฒนธรรมที่เชื่อมโยงกับพระมหากษัตริย์ในอดีต รวมถึงการเป็นแหล่งผลิตอาหารและสินค้าหัตถกรรมที่ขึ้นชื่อของไทย คำขวัญเปรียบเสมือนเครื่องมือในการสร้างภาพลักษณ์และตอกย้ำอัตลักษณ์เฉพาะของจังหวัดพระนครศรีอยุธยาสู่สาธารณชน บทความนี้สะท้อนให้เห็นถึงการใช้ภาษาเชิงวาทกรรมเพื่อธำรงอัตลักษณ์และสร้างการจดจำให้แก่ท้องถิ่น
References
กรมศิลปากร. (2529). นโยบายอนุรักษ์และพัฒนาโบราณสถานอยุธยา. กรมศิลปากร.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2539). ปากไก่และใบเรือ: ว่าด้วยการศึกษาประวัติศาสตร์-วรรณกรรมต้นรัตนโกสินทร์. แพรวสำนักพิมพ์.
ประชุมพงศาวดารฉบับหอสมุดแห่งชาติ เล่ม 1. (2507). พระนคร: องค์การค้าของคุรุสภา.
พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม). (2542). กรมศิลปากร.
พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับสมเด็จพระพนรัตน์ (แก้ว). (2542). กรมศิลปากร.
พิเศษ เจียจันทร์พงษ์. (2530). ประวัติศาสตร์อยุธยา. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เรื่องของชาวกรุงเก่า. (2506). พระนคร: กรมศิลปากร.
ศรีศักร วัลลิโภดม. (2553). เล่าขานตำนานกรุงเก่า. มติชน.
สำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (2565). คำขวัญประจำจังหวัด. สืบค้น 15 กุมภาพันธ์ 2565, จาก http://www.ayutthaya.go.th/au_slogan.htm.
อยุธยา มรดกโลกอันล้ำค่า. (2534). การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
