อัตลักษณ์และการสร้างความหมายใหม่ของผ้าไตรจีวรในสังคมไทยร่วมสมัย
คำสำคัญ:
ผ้าไตรจีวร, อัตลักษณ์, การสร้างความหมาย, สังคมไทยร่วมสมัย, พุทธศาสนาบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มุ่งศึกษาการเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์และความหมายของผ้าไตรจีวรในบริบทสังคมไทยร่วมสมัย โดยวิเคราะห์ผ่านมุมมองทางสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา การศึกษาพบว่าผ้าไตรจีวรในสังคมไทยปัจจุบันมิได้จำกัดอยู่เพียงบทบาทดั้งเดิมในฐานะเครื่องนุ่งห่มของพระสงฆ์เท่านั้น หากแต่ได้ถูกตีความและให้ความหมายใหม่ในหลากหลายมิติ ทั้งในแง่ของสัญลักษณ์แห่งความศรัทธา วัตถุมงคล สินค้าทางวัฒนธรรม และสื่อแสดงอัตลักษณ์ทางศาสนา การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวสะท้อนให้เห็นถึงพลวัตของพุทธศาสนาในสังคมไทยและการปรับตัวของสถาบันสงฆ์ท่ามกลางกระแสโลกาภิวัตน์และการบริโภคนิยม
References
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต).
พระไพศาล วิสาโล. (2563). พุทธศาสนาไทยในอนาคต: แนวโน้มและทางออกจากวิกฤต. มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ. (2560). พุทธวิถีไทย: การเปลี่ยนแปลงและการปรับตัวของพระพุทธศาสนาในสังคมไทยร่วมสมัย. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรรณวิภา สุเนต์ตา. (2564). การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมในพุทธศาสนา: กรณีศึกษาวัตถุมงคลในสังคมไทยร่วมสมัย. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(7), 23-45.
สุภางค์ จันทวานิช. (2562). ทฤษฎีสังคมวิทยา (พิมพ์ครั้งที่ 8). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อภิญญา เฟื่องฟูสกุล. (2561). อัตลักษณ์: การทบทวนทฤษฎีและกรอบแนวคิด. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.