วิเคราะห์โพชฌงค์ 7 เพื่อการรู้แจ้งธรรม
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิคราะห์โพชฌงค์ในฐานะเป็นองค์แห่งการตรัสรู้ และการปฏิบัติซึ่งทำให้เกิดวิชชาและวิมุตติ โพชฌงค์มีลักษณะไม่เป็นนิวรณ์เครื่องกางกั้น ไม่เป็นความเศร้าหมองแห่งจิต บุคคลที่เจริญโพชฌงค์มากย่อมทำให้แจ้งวิชชาและวิมุตติได้ คุณค่าของโพชฌงค์เป็นธรรมภาคปฏิบัติที่นำให้ถึงอริยมรรคญาณระดับสูง ซึ่งต้องอาศัยเหตุปัจจัยที่เป็นเครื่องเกื้อหนุนส่งทอดกันมาตามลำดับ ส่วนการวิเคราะห์โพชฌงค์เพื่อการรู้แจ้งธรรมโดยผู้ปฏิบัติต้องมีสติระลึกได้รู้ตนตลอดเวลา ชื่อว่า มีสติสัมโพชฌงค์ การวิจัย เลือกสรร พิจารณาธรรมนั้นด้วยปัญญาชื่อว่า มีธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ ความเพียร ความไม่ย่อหย่อน พิจารณาธรรมต่อเนื่องด้วยปัญญาชื่อว่า มีวิริยสัมโพชฌงค์ ปีติอันปราศจากอามิสเกิดขึ้นแก่ผู้มีความเพียรที่ปรารภแล้วชื่อว่า มีปีติสัมโพชฌงค์ กายและจิตของผู้มีปีติ ย่อมสงบระงับ เพราะระงับความกระวนกระวายทางกาย และทางจิตชื่อว่า มีปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ จิตของผู้มีกายสงบระงับแล้ว มีความสุขที่ตั้งมั่นไว้โดยชอบ ชื่อว่า สมาธิสัมโพชฌงค์ จิตของผู้เพ่งพิจารณาตั้งมั่นอย่างนั้นเป็นผู้วางเฉยในสิ่งต่างๆ ที่เข้ามากระทบชื่อว่า มีอุเบกขาสัมโพชฌงค์ โพชฌงค์ทั้ง 7 นี้ถ้าบุคคลประพฤติปฏิบัติตามอย่างครบถ้วนย่อมเป็นไปเพื่อการรู้แจ้งธรรม
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสาร นวังคสัตถุสาสน์ปริทรรศน์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร นวังคสัตถุสาสน์ปริทรรศน์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร นวังคสัตถุสาสน์ปริทรรศน์หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสาร นวังคสัตถุสาสน์ปริทรรศน์ก่อนเท่านั้น
References
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฏกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณ
ราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2539.
ณัฏฐจิตต เลาหวีระ. “ศึกษาการพัฒนาอินทรียในอินทริยภาวนาสูตร”. วิทยานิพนธพุทธศาสตร
มหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2554.
พระกัมมัฏฐานาจริยะ พระปณฑิตาภิวงศ. รูแจงในชาตินี้. พิมพครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ
บริษัท สหธรรมิก จํากัด. 2550.
พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ). ตามรอยพระอรหันต์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
พระธรรมธีรราชมหามุนี (โชดก ญาณสิทฺธิ). วิปสสนากรรมฐาน. กรุงเทพมหานคร: บริษัท
ประยูรวงศพริ้นทติ้ง จำกัด. 2553.
พระธรรมธีรราชมหามุนี (โชดก าณสิทฺธิ). วิปสสนากรรมฐาน ภาค 2 วาดวย มหาสติปฏฐาน.
กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพสหธรรมิก จำกัด. 2548.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). พุทธธรรม ฉบับปรับปรุงและขยายความ. พิมพ์ครั้งที่ 15.
กรุงเทพมหานคร :บริษัทสหธรรมิก จำกัด. 2552.
พระพุทธโฆสเถระ. คัมภีร์วิสุทธิมรรค. แปลและเรียบเรียงโดย สมเด็จพระพุฒาจารย์
(อาจอาสภมหาเถร). พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ บริษัท ธนาเพรส จำกัด.
พระพุทธโฆสเถระ. คัมภีร์วิสุทธิมรรค.แปลและเรียบเรียงสมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจอาสภมหาเถร).
พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ประยูรวงศ์พริ้นติ้ง จำกัด. 2547.
พระโสภณมหาเถระ (มหาสีสยาดอ). วิปสสนานัย. แปลโดย พระคันธสาราภิวงศ กรุงเทพมหานคร :
ประยูรสาสานการพิมพ์. 2555.
สมเด็จพระญาณสังวรสมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก. สัมมาทิฏฐิ. เชียงใหม:
โรงพิมพ์นันทพันธ์. 2554.