การประยุกต์ใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารท้องถิ่น: กรณีศึกษาความสำเร็จ ในการพัฒนาพื้นที่เชิงนวัตกรรม
คำสำคัญ:
ธรรมาภิบาล, การบริหารท้องถิ่น, นวัตกรรมเชิงพื้นที่บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งศึกษาการประยุกต์ใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารท้องถิ่นของไทยที่นำไปสู่การพัฒนาพื้นที่เชิงนวัตกรรม โดยวิเคราะห์กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ประสบความสำเร็จในการนำหลักธรรมาภิบาลมาใช้ในการบริหารงานจนเกิดนวัตกรรมเชิงพื้นที่ นำเสนอปัจจัยสนับสนุนสำคัญ จำนวน 6 ด้าน ซึ่งประกอบด้วย หลักนิติธรรม หลักคุณธรรม หลักความโปร่งใส หลักการมีส่วนร่วม หลักความรับผิดชอบ และหลักความคุ้มค่า ผลการศึกษาพบว่า การบริหารท้องถิ่นที่ยึดหลักธรรมาภิบาลอย่างเคร่งครัดนำไปสู่การพัฒนานวัตกรรมในการบริหารจัดการ การให้บริการสาธารณะ และการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในพื้นที่ นอกจากนี้ ยังพบปัจจัยสนับสนุนที่สำคัญ ได้แก่ ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง การมีส่วนร่วมของภาคประชาชน การสร้างเครือข่ายความร่วมมือในระดับพื้นที่ และการนำเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้ในการบริหารงาน ตอกย้ำถึงความสำคัญของการบริหารท้องถิ่นตามหลักธรรมาภิบาลที่เป็นรากฐานสำคัญของการพัฒนาพื้นที่เชิงนวัตกรรมอย่างยั่งยืน
Downloads
เอกสารอ้างอิง
โกวิทย์ พวงงาม. (2563). การปกครองท้องถิ่นไทย: หลักการและมิติใหม่ในอนาคต (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2562). การปกครองท้องถิ่นกับการบริหารจัดการท้องถิ่น: อดีต ปัจจุบัน และอนาคต. กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. (2564). ทิศทางการกระจายอำนาจและการปกครองท้องถิ่นไทยในอนาคต. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 19(1), 5-24.
บุษบง ชัยเจริญวัฒนะ และบุญมี ลี้. (2562). ตัวชี้วัดธรรมาภิบาล. นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.
ปธาน สุวรรณมงคล. (2563). การบริหารงานภาครัฐกับการสร้างธรรมาภิบาล. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
พีรสิทธิ์ คำนวณศิลป์. (2563). การพัฒนาเมืองและนวัตกรรมการบริหารท้องถิ่น: กรณีศึกษาเทศบาลนครขอนแก่น. วารสารการเมืองการปกครอง, 10(2), 23-42.
ไพโรจน์ ภัทรนรากุล. (2564). การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการส่งเสริมธรรมาภิบาลของหน่วยงานภาครัฐไทย. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 61(1), 142-167.
วิโรจน์ ฤทธิ์ฤาชัย. (2564). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับการส่งเสริมธรรมาภิบาลในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 13(2), 145-162.
วีระศักดิ์ เครือเทพ. (2564). การบริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: แนวคิดและมุมมองร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุภสวัสดิ์ ชัชวาลย์. (2564). เทศบาลนครขอนแก่นกับการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ: บทเรียนจากความสำเร็จของท้องถิ่นไทย. วารสารสังคมศาสตร์, 51(1), 117-136.
สถาบันพระปกเกล้า. (2563). รายงานผลการศึกษาธรรมาภิบาลในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของประเทศไทย. นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.
สมคิด เลิศไพฑูรย์. (2562). กฎหมายการปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
สุวิทย์ วงศ์รุจิราวาณิชย์. (2565). นวัตกรรมการจัดการสิ่งแวดล้อมท้องถิ่น: กรณีศึกษาเทศบาลตำบลปริก จังหวัดสงขลา. วารสารการจัดการสิ่งแวดล้อม, 18(1), 78-94.
อรทัย ก๊กผล. (2564). การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารท้องถิ่น: กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 12(2), 159-178.
เอนก เหล่าธรรมทัศน์. (2563). แนวทางการพัฒนาจังหวัดน่านตามหลักธรรมาภิบาลและการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 8(2), 123-140.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการศึกษา

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.