นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ IDPDA ร่วมกับการจัดนิเวศการเรียนรู้ดิจิทัล รายวิชาชีววิทยา ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนศรัทธาสมุทร จังหวัดสมุทรสงคราม

ผู้แต่ง

  • กิตติวัฒน์ ดิษฐประเสริฐ ครู โรงเรียนศรัทธาสมุทร จังหวัดสมุทรสงคราม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสมุทรสาคร สมุทรสงคราม

คำสำคัญ:

นวัตกรรม, การจัดการเรียนรู้, รูปแบบ, นิเวศการเรียนรู้, ดิจิทัล

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของนวัตกรรมการจัดการเรียนรู้และเจตคติของนักเรียนที่มีต่อนวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ IDPDA ร่วมกับการจัดนิเวศการเรียนรู้ดิจิทัล รายวิชาชีววิทยา ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เป็นวิธีวิจัยเชิงทดลอง (Pre-Experimental Research) โดย One Group Pretest - Posttest Design กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 แผนการเรียนห้องเรียนพิเศษ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แผนการจัดการเรียนรู้ ใบกิจกรรม และแบบประเมินเจตคติ ผลการวิจัยพบว่า นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ IDPDA ร่วมกับการจัดนิเวศการเรียนรู้ดิจิทัลส่งผลให้การเรียนรู้ของนักเรียนโดยเฉลี่ยเพิ่มขึ้นจริง (Actual gain) และนักเรียนมีระดับเจตคติเฉลี่ยต่อการเรียนวิชาชีววิทยาอยู่ในระดับ “สูงมาก”

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

กิตติวัฒน์ ดิษฐประเสริฐ. (2561). การส่งเสริมความสามารถในการสร้างคาอธิบายเชิงวิทยาศาสตร์โดยวิธีการสอนแบบกรณีศึกษาร่วมกับการใช้แผนผังแนวความคิดรูปตัววี เรื่อง ระบบย่อยอาหาร ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยรังสิต.

กิตติวัฒน์ ดิษฐประเสริฐ. (2566). การบริหารการจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐานร่วมกับสื่อประสมเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการอธิบายปรากฏการณ์ในเชิงวิทยาศาสตร์ เรื่อง เคมีเป็นพื้นฐานของ สิ่งมีชีวิต กรณีศึกษา: นักเรียนโครงการห้องเรียนพิเศษแผนการเรียนวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ (AP) สถานศึกษาศรัทธาสมุทร จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต. 23(2), 1-18.

กิตติวัฒน์ ดิษฐประเสริฐ. (2567). การประเมินทักษะการสร้างแผนผังความคิดอย่างสร้างสรรค์ร่วมกับการจัดนิเวศการเรียนรู้ดิจิทัลตามแนวคิดนวัตกรพลิกผันเรื่อง ไบโอม ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสารปัญญาภาวนา. 1(1), 1-14.

กิริญณภา หนูอินทร์. (2562). การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย. 1(4), 33-39.

ขัณธ์ชัย อธิเกียรติ เเละธนารักษ์ สารเถื่อนแก้ว. (2567). การจัดระบบนิเวศทางการศึกษาด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้แห่งอนาคต. วารสารนวัตกรรมการบริหารการจัดการและการสื่อสาร. 1(1), 7-13.

เจนจิรา สันติไพบูลย์ และ วิสูตร โพธิ์เงิน. (2561). การจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนตามแนวคิดSTEAMร่วมกับการสอนเชิงผลิตภาพเพื่อส่งเสริมทักษะกระบวนการและความสามารถในการ สร้างสรรค์ผลงานของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วารสารครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์หาวิทยาลัย. 46(3), 69-85.

เจนจิรา สันติไพบูลย์. (2561). การจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนตามแนวคิด STEAM ร่วมกับการสอนเชิงผลิตภาพเพื่อส่งเสริมทักษะกระบวนการ และความสามารถในการสร้างสรรค์ผลงาน. วารสารครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 46(3), 69-85.

ชนากานต์ ธนนิวัฒน์ และ ศิริชัย กาญจวาสี. (2566). การพัฒนาแบบวัดความฉลาดรู้การเงินสําหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารการวัดผลการศึกษา. 40(107), 40-51.

ญาจิตร แก้วมีศรี. (2567). การพัฒนารูปแบบเสริมพลังทักษะกระบวนการคิด (TRG2E) โดยใช้สื่อประสมชุด แรงน่ารู้เพื่อพัฒนาผลการเรียนรู้เฉลี่ยเพิ่มขึ้นทางการเรียน กลุ่มสาระการเรียนรู้ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ของนักเรียนขั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). 18(1), 374-386.

ณัฐกานต์ ศาสตร์สูงเนิน. (2568). การพัฒนาความสามารถในการให้เหตุผลเชิงวิทยาศาสตร์ของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ในรายวิชาปฏิบัติการชีววิทยาโดยใช้วงจรการเรียนรู้. Journal of ducation Burapha University. 35(3), 98-113.

ธนิฏฐา ลอยประโคน, นพมณี เชื้อวัชรินทร์ และ สมศิริ สิงห์ลพ. (2567) ผลการจัดการเรียนรู้เชิงรุกเพื่อพัฒนาผลการเรียนรู้เฉลี่ยเพิ่มขึ้นทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ และเจตคติต่อวิทยาศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารมหาจุฬาคชสาร. 16(1), 54-70.

นภสร ยลสุริยัน เเละ ชนสิทธิ์ สิทธิ์สูงเนิน. (2565). ผลการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานร่วมกับแนวคิดแบบ STEM EDUCATION เพื่อ ส่งเสริมความเป็นนวัตกรและผลงานสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 20(1), 357-372.

นิวัฒน์ ศรีสวัสดิ์. (2568). ระบบนิเวศการเรียนรู้ดิจิทัล 5.0 เพื่อการเตรียมพร้อมรับการจัดการศึกษาสำหรับพลเมืองยุคใหม่: หนึ่งจุดเชื่อมต่อระหว่างงานการศึกษาดิจิทัลและวิศวกรรมการเรียนรู้. Journal of Digital Education and Learning Engineering. 1(1), 70-84

เพ็ญจมาศ คําธนะ, นงนุช วงศ์สว่าง, กมลพร แพทย์ชีพ, และปริญญาภรณ์ ธนะบุญปวง. (2563). การพัฒนาหลักสูตรการคิดเชิงออกแบบเพื่อส่งเสริมสมรรถนะนวัตกรของนักศึกษาพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ราชบุรี. สิรินทรปริทรรศน์. 21(1), 103-117.

มัลลิกา โคมพิทยา, พิจิตรา ธงพานิช และ นิราศ จันทรจิตร. (2567). ประสิทธิผลการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ เพื่อเสริมสร้างการคิดแก้ปัญหาอย่างมีเหตุผลและการคิดวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์ ตามแนวคิดระบบนิเวศการเรียนรู้ดิจิทัลและทฤษฎีการสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเอง สำหรับนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง. Rajapark Journal. 18(61), 408-426.

รักสุดา อุดม และ ชาติชาย ม่วงปฐม. (2567). ผลการเรียนการสอนตามแนวคิดสะเต็มศึกษาต่อทักษะการสร้างสรรค์นวัตกรรม และผลการเรียนรู้เฉลี่ยเพิ่มขึ้นทางการเรียนชีววิทยา ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. 13(2), 37-51.

วิเชียร นันต๊ะ และ จิติมา วรรณศรี. (2567). รูปแบบการบริหารนวัตกรรมการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานบนพื้นที่สูงในถิ่นทุรกันดาร. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 12(6), 2236-2249.

วุฒิเดช ตันเจริญ และ นิวัฒน์ ศรีสวัสดิ์. (2567). ผลของการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์สืบเสาะโดยใช้บอร์ดเกมดิจิทัลที่มีต่อการเสริมสร้างความเข้าใจแนวคิดวิทยาศาสตร์ เรื่อง ระบบประสาท และเจตคติต่อการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ด้วยเทคโนโลยีของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสารวิทยาศาสตรและวิทยาศาสตรศึกษา. 7(1), 203-213.

สมหญิง จันทรุไทย, สุเทพ อ่วมเจริญ เเละ ยุภาวรัตน์ ขันตีกรม. (2566). ระบบนิเวศการเรียนรู้และการสอนในการเรียนรู้ออนไลน์: ที่มีต่อผลการเรียนรู้เฉลี่ยเพิ่มขึ้นทางการเรียนวิชาการศึกษางานวิจัยทางหลักสูตรและการสอน สำหรับนักศึกษาบัณฑิตศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 21(1), 104-116.

อาทิตยา ไสยพร. (2565). สร้างระบบนิเวศการเรียนรู้…สู่การพัฒนาผู้เรียนเป็น Lifelong Learner. สืบค้น 16 มกราคม 2567, จาก https://www.educathai.com/knowledge/articles/586

Fayombo GA. (2012). Active learning strategies and student learning outcomes among some university students in Barbados. Journal of Educational and Social esearch. 2(9), 79-90.

Hake, R. R. (1998) “Interactive-engagement vs traditional methods: A six-thousand-student survey of mechanics test data for introductory physics courses” American Journal of Physics. 61(1), 64-74.

Jeff Dyer, Hal Gregersen & Clayton M. Chistensen. (2013). นวัตกรพลิกโลก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ปราณ.

Kleinsmann, M., Valkenburg, R., & Sluijs, J. (2017). Capturing the value of design thinking in different innovation practices. International Journal of Design.11(2), 25-40.

Office of the Basic Education Commission. (2021). Manual for Screening Criteria for Schools Located in Special Areas (School in High Mountain Areas in the Wilderness). Bangkok: Office of Basic Education Policy and Planning.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

08/29/2025

รูปแบบการอ้างอิง

ดิษฐประเสริฐ ก. (2025). นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ IDPDA ร่วมกับการจัดนิเวศการเรียนรู้ดิจิทัล รายวิชาชีววิทยา ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนศรัทธาสมุทร จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการศึกษา, 3(2), 1–14. สืบค้น จาก https://so11.tci-thaijo.org/index.php/IAEM/article/view/1549

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย (Research article)