ทฤษฎีการกำหนดขนาดและคุณสมบัติผู้ให้ข้อมูลสำคัญในการวิจัยเชิงคุณภาพ
คำสำคัญ:
การกำหนดขนาด, การวิจัยเชิงคุณภาพ, ผู้ให้ข้อมูลสำคัญบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ทฤษฎีการกำหนดขนาดผู้ให้ข้อมูลสำคัญในการวิจัยเชิงคุณภาพ (2) คุณสมบัติผู้ให้ข้อมูลสำคัญในการวิจัยเชิงคุณภาพ และ (3) การคัดเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญในการวิจัยเชิงคุณภาพ การคัดเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ หรือผู้มีส่วนร่วมในการวิจัยเชิงคุณภาพหรือคุณลักษณะนั้น เป็นกระบวนการหรือวิธีการที่ต้องบูรณาการองค์ความรู้ทั้งศาสตร์และศิลป์ของนักวิจัย เพราะการวิจัยเชิงคุณภาพนั้นมีความมุ่งเน้นทำความเข้าใจในปรากฎการณ์ต่าง ๆ ที่มีคุณลักษณะเป็นการเฉพาะเจาะจงเป็นกลุ่ม เหตุการณ์ หรือกระบวนการ นักวิจัยจำเป็นที่จะต้องเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญโดยคำนึงถึงความสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของการวิจัยเป็นอันดับแรก อีกทั้งการวิจัยเชิงคุณภาพนั้นเป็นการค้นพบข้อมูลเฉพาะกลุ่ม ดังนั้น นักวิจัยต้องพิจารณาถึงหลักเกณฑ์การเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ เช่น ควรมีความสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของการวิจัย ผู้ให้ข้อมูลสำคัญควรให้ข้อมูลเชิงลึกที่เพียงพอที่จะอธิบายถึงปรากฎการณ์ที่นักวิจัยกำลังต้องการศึกษาได้อย่างครบถ้วนและอิ่มตัว ข้อค้นพบที่ได้จากการเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญสามารถให้ข้อสรุปที่ชัดเจนได้ ข้อมูลที่ได้รับควรมีความเที่ยงตรงและความน่าเชื่อถือ ถูกต้องตามหลักจริยธรรมในการวิจัย และ การเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญดังกล่าวได้มีการวางแผนในการเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญได้อย่างเหมาะสม จึงได้เสนอทฤษฎีการกำหนดขนาด และคุณสมบัติผู้ให้ข้อมูลสำคัญสำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพตามแนวคิดของผู้นิพนธ์นั้น พร้อมด้วยวิธีการเลือกผู้ให้ข้อมูลที่มีนักวิชาการ นักวิจัย ได้ศึกษาทดลองและนำเสนอไว้ประกอบการค้นคว้ารวมถึงงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการกำหนดขนาดผู้ให้ข้อมูลสำคัญในการวิจัยเชิงคุณภาพ
Downloads
เอกสารอ้างอิง
ญดา เจนจาฏุพัฒน์. (2563). แนวทางการบริหารจัดการศูนย์การเรียนรู้ทางการศึกษาปฐมวัยเอกชนเพื่อมุ่งสู่เกณฑ์มาตรฐานของกระทรวงพัฒนาสังคมและความมนคงของมนุษย์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ฐะปะนีย์ ไตรญาณ. (2563). แนวทางการบริหารสำหรับการสร้างนวัตกรรมในโรงเรียนตามแนวทางคุรุสภาของโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ธีรพงษ์ ชูนาค. (2567). แนวทางการบริหารจัดการภาวะวิกฤตของสถานศึกษาในเขตพื้นที่
การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ประทีป ไชยเมือง. (2565). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา
ระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ประไพพิมพ์ สุธีวสินนนท์ และประสพชัย พสุนนท์. (2559). กลยุทธ์การเลือกตัวอย่างสำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ, 29(2), 31 - 48.
พลพิพัฒน์ วัฒนเศรษฐานุกุล. (2566). แนวทางการบริหารที่ส่งเสริมความสำเร็จของโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ศิวาพัชญ์ บำรุงเศรษฐพงษ์. (2563). ตัวแบบการพัฒนาคุณลักษณะด้านดิจิทัลสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
สุทธิพงศ์ เสมสูงเนิน. (2566). กลยุทธ์การบริหารโรงเรียนผู้สูงอายุตามแนวคิดการพัฒนาคุณภาพชีวิต. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (1th ed.). New York: Sage Publications Inc.
Monique, H. & Bonnie, N. K. (2022). Sample sizes for saturation in qualitative research: A systematic review of empirical tests. Social Science & Medicine, 29(2), 114523 - 114531.
Saunders, M., Lewis, P. & Thornhill, A. (2012). Research Methods for Business Students (3rd ed.). Harlow: Pearson Education Ltd.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการศึกษา

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.