มุมมองทางพระพุทธศาสนาเรื่องการุณยฆาตในสังคมไทยปัจจุบัน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยเรื่อง “มุมมองทางพระพุทธศาสนาเรื่องการุณยฆาตในสังคมไทยปัจจุบัน” มีวัตถุประสงค์ในการวิจัยคือ 1) เพื่อศึกษาเรื่องการุณยฆาต 2) เพื่อศึกษามุมมองทางพระพุทธศาสนาเรื่องการุณยฆาตในสังคมไทยปัจจุบัน การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาค้นคว้าจากคัมภีร์พระพุทธศาสนาและทัศนะของผู้ทรงคุณวุฒิ พร้อมทั้งส่วนที่เป็นเอกสารเกี่ยวข้องจากหน่วยงานด้านสาธารณสุข ของกระทรวงสาธารณสุข
ผลการวิจัยพบว่า แนวคิดเรื่องการุณยฆาตของคนไทยมีความแตกต่างกัน เพราะยังไม่มีกฏหมายให้การุณยฆาตแบบในต่างประเทศ มีแต่พระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2550 มาตรา 12 ซึ่งถือเป็นการแสดงเจตนาของบุคคลเพื่อที่จะกำหนดวิธีการดูแลรักษาของผู้ป่วยในวาระสุดท้ายของชีวิต แต่ในทางพุทธศาสนาการุณยฆาตถือว่าเป็นบาปอกุศล เนื่องจากละเมิดผิดศีลข้อ 1 คือปาณาติบาต และเห็นว่าควรส่งเสริมให้มีการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคองจนกว่าจะสิ้นลมหายใจ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสาร นวังคสัตถุสาสน์ปริทรรศน์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร นวังคสัตถุสาสน์ปริทรรศน์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร นวังคสัตถุสาสน์ปริทรรศน์หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสาร นวังคสัตถุสาสน์ปริทรรศน์ก่อนเท่านั้น
References
กฤตยา อาชวนิจกุล และ วรชัย ทองไทย. ภาวการณ์ตาย ภาพสะท้อนความมั่นคงของประชากร. กรุงเทพมหานคร: บริษัทแปลนพริ้นติ้ง จํากัด, 2549.
กองทุนศาสตราจารย์จิตติ ติงศภัทย์. การให้ผู้ป่วยที่สิ้นหวังตายอย่างสงบ (Euthanasia). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สำนักพิมพ์วิญชน จํากัด, 2543.
เกสรา ศรีพิชญาการ. เมตตามรณะกับบทบาทพยาบาล. เชียงใหม่: โครงการตำราคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2537.
ดวงเด่น นาคสีหราช. “สิทธิของผู้ป่วยที่สิ้นหวังในการตายอย่างสงบในจังหวัดมหาสารคาม”. วารสารรามคำแหง ฉบับนิติศาสตร์. ปีที่ 7 ฉบับที่ 1 (2561).
ดวงพร เพชรคง. การุณยฆาต. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร, 2560.
ทิพากร ไชยประสิทธิ์. 11 ประเทศ กฎหมายไฟเขียว “ตายอย่างสงบ”. แหล่งที่มา: https://news.thaipbs.or.th/content/278173 [29 มีนาคม 2564].
นวพงษ์ บุญสิทธิ์. “สิทธิการปฏิเสธการรักษาของผู้ป่วยในวาระสุดท้าย”. รายงานส่วนบุคคล หลักสูตร “ผู้พิพากษาผู้บริหารในศาลขั้นต้น” รุ่นที่ 8. สถาบันพัฒนาข้าราชการ: ฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม, 2553.
นวลวรรณ พูนวสุพลฉัตร. เอกสารประกอบการสอนรายวิชา “ชีวิตและความตายในพระพุทธ- ศาสนา”. กรุงเทพมหานคร: J Print 2, 2561.
ประพัฒน์พงศ์ สุคนธ์. “การยกเว้นความรับผิดในการทำให้ผู้ป่วยตายด้วยความสงสาร”. วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2529.
“พระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2550”, ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 124 (19 มีนาคม 2550).
พระครูอาทรกิจจาภิรักษ์, ทิพย์ภวิษณ์ ใสชาติ และ สังเวียน สาผาง. “ศีล 5 กับปัญหาการุณยฆาต”. วารสาร มจร. พุทธปัญญาปริทรรศน์. ปีที่ 3 ฉบับที่ 3 (2561).
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2546.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 34. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ, 2559.
พระมหาบุญมี มาลาวชิโร. พระพุทธศาสนากับความตาย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: ดอกหญ้าวิชาการ, 2547.
พระมหาสิงห์ทน คำซาว. ความตายตามทัศนะพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา, 2542.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2539.
_________. พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาเตปิฏกํ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬา
ลงกรณราชวิทยาลัย, 2530.
สถาบันเวชศาสตร์ กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. รายงานสรุปผลโครงการสัมมนา “สิทธิในการตาย (Living Will)”. กรุงเทพมหานคร: โรงพยาบาลสงฆ์, 2557.
สมภาร พรมทา. พุทธศาสนากับปัญหาจริยศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์พุทธชาด, 2535.
The National Health Service of the United Kingdom. euthanasia and assisted suicide. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.nhs.uk/conditions/euthanasia-and-assisted-suicide/. [29 มีนาคม 2564].