คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดปทุมธานี
คำสำคัญ:
คุณภาพชีวิต, ผู้สูงอายุ, จังหวัดปทุมธานี, การส่งเสริมบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อวิเคราะห์สภาพคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดปทุมธานี (2) เพื่อสะท้อนถึงปัญหาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดปทุมธานี และ (3) เพื่อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ
ในจังหวัดปทุมธานี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดปทุมธานี จำนวน 4 คน ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอเมืองปทุมธานีและอำเภอหนองเสือ จำนวน 4 คน บุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอเมืองปทุมธานีและตำบลหนองเสือ จำนวน 4 คน ผู้สูงอายุทั้งเพศชายและหญิงที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป ที่อาศัยอยู่ในอำเภอเมืองปทุมธานีและอำเภอหนองเสือ จำนวน 10 คน รวมทั้งหมดจำนวน 22 คน ใช้การคัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้
การตีความข้อมูลและนำเสนอแบบพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า (1) สภาพคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดปทุมธานี ได้แก่ ผู้สูงอายุมีปัญหาสุขภาพเรื้อรัง ปัญหาการเข้าถึงบริการสุขภาพ ขาดสัมพันธภาพที่ใกล้ชิดในครอบครัว ผู้สูงอายุพึ่งพาเบี้ยยังชีพจากภาครัฐและต้องการสร้างรายได้เพิ่ม ความสัมพันธ์ทางสังคมผ่านการจัดกิจกรรมจากหน่วยงานภาครัฐและกิจกรรมทางศาสนา โรงเรียนผู้สูงอายุและเทคโนโลยีใน
ยุคดิจิทัลเป็นช่องทางในการพัฒนาทักษะใหม่ ๆ ด้านสิ่งแวดล้อมพบปัญหาที่อยู่อาศัยและมลภาวะที่ส่งผลกระทบต่อชีวิตผู้สูงอายุ ต้องได้รับการสร้างโอกาสให้มีส่วนร่วมและรู้สึกถึงคุณค่าในสังคม (2) ปัญหาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดปทุมธานี ได้แก่ ปัญหาเศรษฐกิจ สุขภาพ การเข้าถึงบริการสาธารณสุข ความโดดเดี่ยวทางสังคม การขาดแคลนทรัพยากร และปัญหาด้านสิทธิที่ผู้สูงอายุควรได้รับ และ (3) แนวทางการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดปทุมธานี ประกอบด้วย การเสริมสร้าง
ความร่วมมือในชุมชน การจัดเตรียมอุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวกให้กับผู้สูงอายุ การสนับสนุนการมีส่วนร่วมของครอบครัวช่วยดูแลผู้สูงอายุ การจัดกิจกรรมให้ผู้สูงอายุมีบทบาทในชุมชน จัดตั้งกลุ่มอาสาสมัครในชุมชนและฝึกอาชีพเสริม พัฒนาระบบสนับสนุนทางสังคมและเศรษฐกิจ
เอกสารอ้างอิง
กุลญาดา เนื่องจานงค์. (2563). ยุทธศาสตร์ชาติว่าด้วยการจัดการภาวะผู้สูงอายุในประเทศไทย: การจัดสวัสดิการสังคมเพื่อ
ความมั่นคงของผู้สูงอายุ. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 12(2), 219-236.
ขนิษฐา บูรณพันศักดิ์. (2563). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะส่วนบุคคลกับสุขภาวะของผู้สูงอายุ ในจังหวัดปทุมธานี. TUH Journal online, 5(3), 12-28.
ชลิดา แย้มศรีสุข, รัชนีวรรณ หมื่นพันธ์, วรัญญา ท่าห้อง และ ภัทรมน กาเหย็ม. (2566). แนวทางกาเสริมสร้างอาชีพผู้สูงอายุใน กลุ่มจังหวัดอันดามัน: กรณีศึกษาจังหวัดภูเก็ต พังงา และกระบี่. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 3(4), 47-66.
เชษฐา แก้วพรม, สายฝน อินศรีชื่น และลักษณา พงษ์ภุมมา. (2567). ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุที่เข้าร่วมกิจกรรม โรงเรียนผู้สูงอายุ. วารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือ, 7(1), 76-89.
ธเนศพล ธนบุณยวัฒน์. (2567). “ธเนศพล” นำทีม ลุย จ.ปทุมธานี ติดตามงาน พม. เร่งพัฒนาคุณภาพชีวิต ผู้สูงอายุ - คนไร้ที่ พึ่ง - คนพิการ. ค้นเมื่อ 23 พฤษภาคม 2567, จากhttps://www.thaigov.go.th/news/contents/details/81341
ธัญวรัตน์ แจ่มใส. (2564). นโยบายเกี่ยวกับสวัสดิการของผู้สูงอายุในประเทศไทย. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 6(3), 1-16.
นริสา วงศ์พนารักษ์ และสายสมร เฉลยกิตติ. (2557). คุณภาพชีวิต: การศึกษาในผู้สูงอายุไทย. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(3), 64-70.
นิธิวรรธน์ คูเจริญไพศาล. (2565). การจัดสวัสดิการสังคมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุของเทศบาลนครสมุทรสาคร. (วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
พระราชบัญญัติผู้สูงอายุแห่งชาติพ.ศ. 2546. (2546, 31 ธันวาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 120. ตอนที่130ก. หน้า 1-8.
พิมพ์วดี โตยิ่ง. (2564). การวิเคราะห์คุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ กรณีศึกษา ตำบลคลองเกตุ อำเภอโคกสำโรง จังหวัดลพบุรี.
การค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตร์และบริหารธุรกิจ : มหาวิทยาลัรามคำแหง.
วรากร พุมมา (2563). การประยุกต์ใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในการจัดทำแผนที่โรคในผู้สูงอายุเพื่อพัฒนาชุมชนสำหรับ ผู้สูงอายุ: กรณีศึกษา: จังหวัดปทุมธานี. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการผังเมือง.
ศตพร เพียรวิมังสา. (2561). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในหมู่บ้านดอนเซ่ง ตำบลบางแพ อำเภอบางแพ จังหวัดราชบุรี. Veridian
E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(1), 3144-3156.
ศิริมาศ โกศัลย์พิพัฒน์. (2561). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในชนบทภาคเหนือ โดยการมีส่วนร่วม ขององค์กรท้องถิ่น. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
สิริมา มงคลสัมฤทธิ์, นนท์ธิยา หอมขำ และคัติยา อีวาโนวิช. (2565). การสำรวจระบาดวิทยาปัญหาสุขภาพ และความต้องการที่ จำเป็นของผู้สูงอายุที่พักอาศัย ในพื้นที่เทศบาลเมือง จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 31(2), 199-210.
สุธิดา แจ้งประจักษ์. (2566). การดูแลผู้สูงอายุระยะยาวของประเทศไทย: มุมมองด้านนโยบาย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(5), 233-243.
สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดปทุมธานี. (2565). รายงานสถานการณ์ทางสังคมจังหวัดปทุมธานี ปี 2565. ค้นเมื่อ 26 พฤษภาคม 2567, จาก https://www.msociety.go.th/ewtadmin/ewt/mso_web/download/
article/article_20220920143226.pdf
สำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 4. (2565). แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในท้องถิ่นโดยใช้ โรงเรียนผู้สูงอายุ เป็นฐาน. ค้นเมื่อ 25 พฤษภาคม 2567, จากhttps://opendata.nesdc.go.th/dataset/guidelines-for-improving- the-quality-of-life-for-the-elderly-in-the-local-area
สำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 11. (2565). โครงการวิจัยการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของ
คนทุกช่วงวัยในครอบครัวและชุมชน. สงขลา: สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารพุทธศาสน์สังคมร่วมสมัย

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.