ศีลธรรมบนเส้นทางสองแพร่ง : กรณีการท้องก่อนวัยสมควรและ ปัญหาการทำแท้งในทัศนะของพระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัญหาศีลธรรมเกี่ยวกับการท้องก่อนวัยและการทำแท้งในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยอธิบายแนวคิดพุทธจริยศาสตร์และหลักธรรมต่าง ๆ ที่สามารถนำมาใช้เป็นแนวทางแก้ไข รวมถึงเสริมองค์ความรู้สมัยใหม่ เช่น แนวคิดสิทธิเสรีภาพของสตรี การแพทย์สมัยใหม่ และบทวิเคราะห์เปรียบเทียบกับกฎหมายของประเทศต่าง ๆ เพื่อเปิดพื้นที่สำหรับการสนทนาทางจริยธรรมในสังคมไทยร่วมสมัย การแท้งเป็นการสิ้นสุดของการตั้งครรภ์ ก่อนที่เด็กจะสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้นอกครรภ์มารดา การสิ้นสุดของการตั้งครรภ์ก่อนอายุครรภ์ 28 สัปดาห์ ความสับสนคือ ระบบศีลธรรมแบบเด็ดขาดถือการทำลายชีวิตเป็นสิ่งผิดไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ แต่ปัญหาเกิดขึ้นคือ หากเด็กในครรภ์พิการ ป่วย หากปล่อยก็อาจเป็นภาระกับมารดา สร้างความทุกข์ให้แก่เด็กจนตาย ซึ่งตัวศีลธรรมแบบเด็ดขาดอาจเป็นผู้ทำลายเป้าหมายของศีลทำเอง ปัญหาการทำแท้งเป็นปัญหาด้านศีลธรรม จริยธรรมที่เกิดกับหญิงผู้ทำแท้ง หมอที่ลงมือทำแท้ง คนรอบข้างที่สนับสนุนการทำแท้ง หรือคนใดที่เห็นตาม จะด้วยความจำเป็นจำยอม หรือเต็มใจก็ตามถือว่าผิดศีลธรรม ปัญหาการทำแท้งในสังคมไทยเกิดจากความอ่อนแอทางศีลธรรม มารดาบิดาขาดความรู้ ความรับผิดชอบ ขาดการวางแผนครอบครัวที่ถูกต้อง แนวทางแก้ปัญหาการทำแท้งในทัศนะของพระพุทธศาสนา คือ ใช้ทางสายกลาง สถาบันครอบครัวให้อบอุ่น ส่งเสริมการศึกษาเรื่องเพศให้ถูกต้องตามวัย ควบคุมสื่อที่ยั่วยุทางกามารมณ์ และส่งเสริมให้ดำเนินชีวิตด้วยศีลธรรมจริยธรรม โดยนำมาเป็นหลักปฏิบัติในชีวิตประจำวัน เช่นหลักเบญจศีลเบญจธรรม เว้นจากฆ่าสัตว์ เว้นจากประพฤติผิดในกาม มีเมตตามีสัจจะในคู่ครอง รวมถึงหลักไตรสิกขา ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นต้น