ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับสมรรถนะทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาเครือข่ายศรีนครินทร์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพัทลุง เขต 1

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้  มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง, 2) ศึกษาสมรรถนะทางวิชาการ, และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับสมรรถนะทางวิชาการ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ   กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนในสถานศึกษา โรงเรียน เครือข่ายศรีนครินทร์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพัทลุง เขต 1  จำนวน  106  คน  จากทั้งหมด จำนวน 138  คน จำนวน 12 โรงเรียน  ได้มาโดยการเปิดตารางของ Krejcie and Morgan  แล้วจึงใช้วิธีการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling)  เพื่อกำหนดสัดส่วนตัวอย่างของผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนในแต่ละโรงเรียนโดยวิธีการจับฉลาก   เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า  5  ระดับ ตอนที่ 1 เป็นระดับการปฏิบัติของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารจำนวน 59  ข้อ ตอนที่ 2  เป็นระดับการปฏิบัติของสมรรถนะทางวิชาการของผู้บริหารจำนวน  20 ข้อ  ที่มีความเชื่อมั่นเท่ากับ  0.95  สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล  ได้แก่  ความถี่  ค่าร้อยละ  ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน   และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

     ผลการวิจัยพบว่า 1) ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง พบว่าโดยรวมภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงอยู่ในระดับมาก 2) ค่าเฉลี่ยของระดับสมรรถนะทางวิชาการ พบว่าโดยรวมแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูผู้สอนในโรงเรียน อยู่ในระดับมาก และ  3) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง กับ สมรรถนะทางวิชาการ โดยรวมมีความสัมพันธ์กันเชิงบวก อยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาความสัมพันธ์แต่ละด้านพบว่า มีความสัมพันธ์อยู่ว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวกระดับปานกลาง ระหว่างเป็นไปตามสมมุติฐานที่กำหนด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ดังนั้นผู้บริหารจะต้องใช้การมีอิทธิพลอย่างมีอุดมการณ์ การคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคล และการสร้างแรงบันดาลใจ เพื่อพัฒนาการบริหารสมรรถนะงานวิชาการเกี่ยวกับการวิจัยเพื่อพัฒนาคุณภาพการจัดการศึกษา การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา และการนิเทศการจัดการเรียนรู้ในสถานศึกษา