การศึกษานักเรียนที่มีปัญหาการปรับตัวในชั้นเรียน โดยการศึกษารายกรณี ในนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที 1
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสาเหตุที่ทำให้นักเรียนมีปัญหาด้านการปรับตัว และเพื่อหาแนวทางในการดำเนินการช่วยเหลือนักเรียนที่มีปัญหาด้านการปรับตัวเป็นรายกรณี เป็นวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มเป้าหมาย เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่มีปัญหาด้านการปรับตัว จำนวน 3 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการศึกษา พบว่า ทั้ง 3 กรณี มีปัญหาด้านการปรับตัว โดยสาเหตุมาจากลักษณส่วนตัว ครอบครัว และการจัดการศึกษาของโรงเรียน ด้านการให้ความช่วยเหลือโดยการใช้รูปแบบการให้คำปรึกษาโดยเน้นผู้รับการปรึกษาเป็นศูนย์กลาง โดยใช้เทคนิคการให้คำปรึกษาแบบนำทางและไม่นำทาง มาเป็นวิธีการในการช่วยเหลือ หลังการให้คำปรึกษา ในระยะติดตามผล สามารถสรุปได้ดังนี้ กรณีศึกษาที่ 1: นักเรียนมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนไปในเชิงบวกมากขึ้น มีการออกไปทำกิจกรรมต่างๆร่วมกับเพื่อนในชั้นเรียน มีความสนใจในการเรียนมากขึ้น จากการสัมภาษณ์ ครูประจำชั้น และครูผู้สอนวิชาต่าง ๆ พบว่า นักเรียนมีการปรับตัวไปในทิศทางที่ดีขึ้น ในส่วนของ กรณีศึกษาที่ 2: นักเรียนมีการปรับตัวไปในทิศทางที่ดีขึ้น เช่น มีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนมากขึ้น มีความสนใจในการทำกิจกรรม มีพฤติกรรมที่สนใจในการเรียนมากขึ้น มีความสุข ไม่มีอาการเศร้า หรือร้องไห้ และมีความเชื่อมั่น และเห็นคุณค่าในตนเองมากขึ้น มีผลการเรียนที่ดีขึ้น มีการแสดงภาวะความเป็นผู้นำได้อย่างชัดเจน ไม่แสดงความวิตกกังวลเมื่ออยู่ในห้องเรียน และ กรณีศึกษาที่ 3 : นักเรียนมีการปรับตัวไป ในทิศทางที่ดีขึ้น เช่น มีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนไปในเชิงบวก มีความสนใจในการทำกิจกรรมการเรียนมากขึ้น และมีความเชื่อมั่นในตนเองมากขึ้น และจากการสัมภาษณ์ ครูประจำชั้น และครูผู้สอนวิชาต่าง ๆ มีการมาโรงเรียนอย่างสม่ำเสมอ แต่ยังคงมาสายบ้างเป็นบางครั้ง ไม่พบว่าขาดเรียนบ่อย การค้างส่งงานในชั้นเรียนมีจำนวนที่ลดลง อันแสดงให้เห็นถึงความรับผิดชอบที่เพิ่มขึ้น
References
กมลรัตน์ หล้าสุวงษ์. (2528). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ:ห้างหุ้นส่วนจำกัดศรีเดชา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542. กรุงเทฯ: โรงพิมพ์องค์การรับสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
ปาณระวี เทียนมี และ รุ่งแสง อรุณไพโรจน์. (2561). ผลของการใช้โปรแกรมพัฒนาผู้เรียนที่มี ต่อความสามารถ ในการปรับตัวของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 1 โรงเรียนมัธยม วัดบึงทองหลาง. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, ปีที่ 38, (ฉบับที่ 2 มีนาคม-เมษายน 2561).
พนม ลิ้มอารีย์. (2530). การเก็บข้อมูลเป็นรายบุคคล. กรุงเทพฯ: ปรีชาการพิมพ์.
อุทัยวรรณ พุทธรัตน์ และคณะ. (2556). พฤติกรรมการปรับตัวของเด็กต่อสถานที่ใหม่ของฝ่ายพัฒนาเด็กปฐมวัย. ว.พยาบาลสงขลานครินทร์, ปีที่ 33 (ฉบับ ที่ 1 มกราคม - เมษายน 2556).
Corey, Gerald. (2013). Theory and practice of group counseling. 9thud. Belmont:Tomson Brooks/Cole.
Srilata Patnaik and Satyendra C. Pandey (2019). Case Study Research. Methodological Issues in Management Research: Advances, Challenges and the Way Ahead, 163–179
Additional Files
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สมาคมจิตวิทยาแนะแนวแห่งประเทศไทย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสมาคมจิตวิทยาแนะแนวแห่งประเทศไทย และบุคลากรท่านอื่น ๆ ใน สมาคมฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว